خونت پایمال نمی شود برادر شهیدم...

خونت پایمال نمی شود برادر شهیدم...

«سوخته دلم که نشد باز در حرم تو به دیده ام»

گاهی باید بنویسی...
گاهی بگویی...
گاهی بخوانی...
و زمانی هم سکوت ...!!

.:سوخته دل:.

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
Instagram
آخرین دیدگاه
  • ۱۹ ارديبهشت ۹۵، ۱۵:۲۳ - دچــ ــــار
    ++
  • ۱۸ ارديبهشت ۹۵، ۱۳:۱۱ - دچــ ــــار
    سلام
نویسندگان

۳ مطلب با موضوع «شعر آئینی» ثبت شده است

تنگ گشته سینه ام بگسسته آن انگار درد

بی کسی شیعه را باید شود انکار کرد

کی شود که روزه رویت شود برما تمام

کاش می شد روزه را با چهره ات افطار کرد

رمضان تمام شد نیامدی...         .:بی صواد:.

در ضمن شعر از داداش گلم هستش

۶ دل نوشته موافقین ۳ مخالفین ۰ ۱۳ مرداد ۹۲ ، ۲۳:۵۳
سوخته دل
چهارشنبه, ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۲، ۰۴:۰۱ ب.ظ

در حسرت نگاه به بال فرشته ها

غرق هوای توست تمام نوشته ها


دیدار چشم مست تو قدر کفایتی

کافی برای پنبه شدن پیش رشته ها


یک جلوه می کنی و جهان در نگاه تو

بیند به خاستگاه زمین خیل کشته ها


اذن گذشتن از در جنت نمی دهند

بر از تو و سلاله ی پاکت گذشته ها


پاشیدی از حیات خودت رنگ نور را

بر قلب تار و خاکیِ از گل سرشته ها


                                               تو آن جدا شده ز حضیضان خلقتی

                                                تو عمق بی نهایت دریای رحمتی

طوفان نوح را مدد ناخدا تویی

اصلی ترین بهانه برای خدا تویی


زهرای خلقتی و جهان زیر پای تو

در روز حشر بر سر شیعه، بها تویی


ای اولینِ سلسله ی خلقت خدا 

آن کس که خواند مادر خود مصطفی تویی


کوثر شدی و قدر تو هم قدر کوثر است

فخر مدال عزت آل عبا تویی


ای مادر تمام شهیدان بی نشان

تنها دلیل برکت این ربنا تویی


                                            تو مادر حیا و بلندای عفتی

                                            دریای عشق هستی و معنای فطرتی


در وادی عذاب الهی تو سر پناه

وقف تو است حشمت و عزّ و وقار و جاه


حتی ستاره گم شده با اوج رفعتش

در چشم بی کران تو در جستجوی راه


همتای خلقتت سبب خلقت جهان

دست علی به دست تو چون دست مهر و ماه


در شام تار بدر تمامی و پر فروغ

خورشید بی رقیب و جهان تاب صبحگاه


در شأن تو نزول به هنگام هل اتی

ای جان پناه سائل و مسکین بی پناه


                                                بانوی بی کرانه  ی ملک محبتی

                                                 معنای عطف واژه ی عشق و عطوفتی


تو آمدی و پرده ی غم را دریده ای

با دست خویش نقش خودت را کشیده ای


شب آسمان شهر مدینه پر از فروغ

در یک قنوت جلوه ی حق را تو دیده ای


هجده بهار داری و در طول زندگی 

طعم نگاه سبز علی(ع) را چشیده ای


هر صبح و شام لذت تام حیات را

در صوت بی نظیر حسین ـت(ع) شنیده ای


با یک نظر به اشک حسن در نماز شب

تا رفعت جلال الهی پریده ای


                                             تو معنی و محبت و انس ولایتی

                                              تو مادر بدون هماورد امتی


مهرت دوباره بر دل اینها قرینه شد

سهمت از این دیار فقط بغض و کینه شد


بی اعتنا به حق سلام تو و جواب

این بغض ها میان صداشان زمینه شد


در پاسخ دعای قنوتت به حقشان

آتش، جواب مردم پست مدینه شد


گفتی که خرج حب علی(ع) را تو می دهی

محسن برای حب ولایت هزینه شد


پشت علی(ع) چو عرش الهی به لرزه ریخت

تا میخ در عمود به پهنای سینه شد..


                                                    تو قد خمیده ی غم دوران غربتی

                                                    اول شهیده ی حرم پاک عصمتی               «جامانده»

۱ دل نوشته موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ ارديبهشت ۹۲ ، ۲۳:۳۷
سوخته دل

سنّی گذشت زنوکرتان دیده اش ندید

رنجی کشید زدوریتان، گیسویش سپید

خوش خواب رفته نوکرتان یابن فاطمه(س)

"جانا بیا"، چه بسا خواب از سرش پرید

شهری کثیف ساخته ایم ما برایتان

بویی نمانده در آن از نام یک شهید

حـرص و طمع ، عجب و شهوتـش

نم نم شروع شد و عصمتش درید

عادی شده کم کم نبودنت آقا

خاک عالم به شعر! عادی شدید

بیصوادم هجو گفتم تو ببخش

که به رحمانی الله بسی هست امید

مانده در دل شبهه ای یابن الحسن(عج)

خـواهشی دارم جـوابش را بدید

گریه کردیم ما،‌ شبها بر حسین(ع)

همه مان را زین سبب زهرا(س) خرید

بردگان را بهر کاری می خرند ارباب ها

پس چه شد که بی خیال ما شدید

بس کنم کل سخن کفر شده

خاطرت تلخ شد، آقا معذرتــــ...    «بیصواد»

۲ دل نوشته موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۹ ارديبهشت ۹۲ ، ۱۵:۴۳
سوخته دل